Записите за неговата последна желба се зачувани во Њујоршката архива.
Никола Тесла почина сам и заборавен на Божиќ 1943 година во 22:30 часот. Имаше 87 години, зад себе имаше сто патенти и пронајдоци, но и големи долгови . Малкумина знаат дека тој имал последна желба.
На погребот на овој голем гениј присуствуваа над 2.000 луѓе. Имаше државници, јавни личности, нобеловци, но и стотици обични, мали луѓе кои му се восхитуваа на генијот чии изуми им го олеснија животот.
„Никола Тесла умре. Тој умре сиромашен, но беше еден од најкорисните луѓе што некогаш живееле. Она што го создал е одлично и, како што одминува времето, станува уште поголемо“, рече Фиорело ЛаГвардија, тогаш градоначалник на Њујорк, во својот проштален говор.
Комеморацијата ја емитуваше Радио Њујорк, а сите водечки весници објавија написи за „заминувањето на еден гениј“.
Ковчегот беше покриен со американско и југословенско знаме. На барање на Тесла, тој беше придружуван од музика.
Неговата смртна желба беше да биде погребан со мелодијата на овие две песни:
1. Композицијата на Шуберт „Аве Марија“ и,
2. „Далеку таму“.
Текстот на оваа песна е вака:
Далеку, далеку од морето, Таму е моето село, таму е Србија. Таму е моето село, таму е Србија.
Далеку, кај што цути жолтиот лимон, Таму беше единствениот пат српската војска. Имаше само еден пат за српската војска.
Далеку каде што цвета белиот крин, Таму татко и син заедно ги дадоа животите. Таму татко и син заедно ги дадоа животите.
Онаму каде што тивко тече Морава, таму останува мојата икона, а мојата крстена слава. Таму остана мојата икона, а мојата крштена слава.
Таму каде што Тимокот го поздравува градот на Вељко, таму ми ја запалија црквата, каде што млад се омажив. Таму ми ја запалија црквата, каде што млад се омажив.
Без татковина живеев на Крф, но гордо викав, да живее Србија! но јас гордо викав, да живее Србија!
За тоа сведочи една аудио снимка која преживеала до денес во Њујоршката архива. Српска песна која го потсети научникот на неговата далечна татковина свиреше пријателот на Тесла, виолинистот Златко Балаковиќ во придружба на хорот „Слован“. Телото на научникот потоа било кремирано.
Ставот на Тесла кон религијата
Покрај тоа што е еден од најголемите научници и пронаоѓачи досега, Никола Тесла истражувал и различни духовни аспекти на животот.
Неговиот однос кон религијата бил интригантен. Иако израснал во српско свештено семејство, како син на православен свештеник од Лика и воспитан во духот на српската православна вера, подоцна изјавил дека верува во Бог кој не припаѓа на некоја посебна вера.
Тесла го проучувал етерот, материја која, според неговите објаснувања, постои како медиум во кој се јавуваат одредени природни појави. Неговата вера не била ограничена само на експерименталната физика, тој се занимавал и со духовност, а Библијата имала позитивно влијание врз него.
Во согласност со неговата цврста одбрана на научниот метод, тој беше скептичен кон религијата и натприродното, а некои го сметаат за атеист за изјави како што се: „Многумина мислат дека Бог има својства. Нема, само атрибути, а тоа се нашите сопствени дела“.
Тој, сепак, го призна дарот на ментална моќ што доаѓа од „Божествено битие“.
За Тесла, менталната компонента била поврзана со желбата за знаење. Неговата лична филозофија се потпираше на единство и целина, нешто слично на будистичките принципи. Тој често зборуваше за меѓусебната поврзаност на сите поединци, споредувајќи ги со ѕвездите на небото.
Во склад со неговата ексцентричност, се чинеше дека Тесла отфрла која било конкретна религија, наклонувајќи се повеќе кон општи и пантеистички толкувања. „Иако не сум верник во православна смисла, ја ценам религијата, бидејќи секој поединец треба да има некаков идеал – религиозен, уметнички, научен или хуманитарен – да му даде смисла на својот живот“, рече еднаш.
пепелта на Тесла
Тесла верувал дека смртта не постои и дека човечката енергија се трансформира во светлина. Затоа многумина веруваат дека Тесла верувал во воскресението на мртвите.
Според христијанското учење, телото мора да биде целосно погребано за да дојде до воскресение. Кремирањето не е во согласност со ова учење. Тесла беше кремиран, но нема докази дека тоа било доброволно, па ова прашање останува отворено.
Бидејќи црквата не трпи кремирање, ова е една од причините зошто, иако имаше иницијатива, урната со пепелта на Тесла не беше пренесена во храмот Свети Сава во Врачар.
„Смртта не постои, а со тоа сознание исчезнува стравот од неа. И запомнете: ниту еден човек кој некогаш постоел не умрел. Тие се претворија во светлина и продолжуваат да постојат како такви. Тајната е да се вратат тие светлосни честички во нивната првобитна состојба. Враќање на една од претходните енергии. Христос и некои други ја знаеле оваа тајна. Барав начин да ја зачувам човечката енергија. Тоа е една од формите на светлината. Во душата понекогаш се изедначува со врховната небесна светлина. Не го барав за себе, туку за доброто на сите. „Верувам дека моето откритие ќе го направи животот на луѓето полесен и поподнослив и ќе ги насочи кон духовноста и моралот“, изјави Никола Тесла.
Тесла живеел во време на глобално насилство и уништување, сведок на распаѓањето на неговата татковина по Првата светска војна и почетокот на Втората светска војна. Политичката ситуација ја подгреа неговата опсесија со мир и човечко единство. Тој веруваше дека универзалното просветлување може да доведе до траен мир.