Додека едни се жалат на снаата, други гордо зборуваат дека снаата им е „царот“.
„Не можам да ја средам снаа ми“ , реченица изговорена од свекрва сакајќи да се пожали на нејзината најдобра пријателка.
Исповедта за момент ја насмеала нејзината пријателка , но таа побарала објаснување и одговор на прашањето „ како сака да ја среди снаата?“ .
Постојат многу изреки и мали парчиња животна мудрост кои често се слушаат во разговорите меѓу соседите, пријателите и роднините . Тие сведочат за семејните односи, но и непомирливите ставови на постарите и помладите генерации.
„Па, нема што да кријам. Размислував и се изненадив кога стариот дедо Милоје од нашата улица, помагајќи си да оди со бастун, еднаш рече : „Имаш ќерка до крајот на животот, син додека не се ожени“. Имам син и ќерка. Синот е неженет, ќерката е уште млада. а не дај Боже да се оствари и во моето семејство да се бориме за децата, нивното растење, образованието, ние најмногу се радуваме на нашите внуци, но мора да има почит кон нивните родители, па ќе ги почитуваат и нивните деца“, заклучува Мирослав од Врање.
Неговиот сосед Светислав истакнува дека неговата снаа е столбот на куќата и дека е многу горд на неа.
Не е егоистична и не е суетна, верувајте, тоа е најважното кај мажот.
„Живееме под ист покрив, се разбира, тие имаат свој кат со синот и внуците . Не можам да ја критикувам, затоа што не заслужува критика. Таа е столб на семејството и вредна и вредна , но културна и внимателна. Никогаш не нè навредила и не запоставувала, никогаш не била тема за која често зборуваат нивната ќерка . слатко, шегувајќи се за нивната снаа, свекрва, свекрва и зет.
„Штом таа едноставно ми рече, како што јас ги сакам моите родители, така и мојот сопруг ги сака своите, и тоа е сосема логично, дали треба некому да објаснам нешто. Кога моите синови ќе се омажат, ќе ги почитуваат родителите на своите сопруги , но почитта мора да биде взаемна. Нивните сопруги исто така треба да не почитуваат нас. Секое дете ги сака своите родители најмногу на светот, јас не гледам никаков проблем, сестра ми . Тој ја заслужува мојата почит и благодарност, задоволно вели Светислав.