Воздвижувањето на Крстот, или третата недела од Велигденскиот пост, бара од православните христијани да се поклонат со дух на чесниот крст.
Велигденскиот пост е голем подвиг за верниците, особено за оние кои за прв пат се трудат да ги исполнат сите правила кои овој пост ги бара. Најтешко, секако, е да се зауздаат лошите мисли и постапки, а во третата недела, наречена и Крстовден, верниците се соочуваат со важна задача која не е така лесно да се исполни.
Воздвижувањето на Крстот, или третата недела од Велигденскиот пост, бара од православните христијани да се поклонат со дух на чесниот крст. Бидејќи никогаш не одиме пред светиот крст ако некого сме вознемирени или лути, од големо значење е добро да се подготвиме пред да пристапиме кон оваа реликвија и симбол на страдањето на Исус Христос.
Сите оние кои постат никогаш не треба да го заборават значењето на крстот што Исус го носел на грб и да запомнат дека секој од нас го носи својот крст, „никогаш потежок од оној што ни го наменил Исус“. Кога верниците се поклонуваат на светиот крст, тие ја прифаќаат тежината на сопствениот живот и својата вера во вечниот живот. Крстовната недела ги потсетува верниците да не забораваат дека доброто секогаш победува над злото и дека животот секогаш победува над смртта.
Во текот на целиот Велигденски пост, а особено во неделата на Крстовден, треба да се избегнуваат расправии и конфликти и да се отвори срцето за простување, разбирање и љубов. Посебно, треба да избегнуваме самосожалување и да се потсетиме дека, колку и да се големи нашите световни грижи, тие не се ниту непобедливи, ниту вечни.