Не се прават погреби за луѓе кои се самоубиваат, со причина, затоа што не си дале живот, па не можат да си го одземат…

Иако патријархот Павле е мртов веќе 15 години, ни остави нежни, но остри мисли и зборови кои понекогаш се утеха и лек, а понекогаш добра животна лекција.

Ненад Гугл, професор по српски јазик и литература, во телевизиското гостување во емисијата „Кога ангелите спијат“ сподели приказна која одекна меѓу луѓето како потсвесен потсетник за смислата на човечкиот живот.

Станува збор за мајка која соочена со најголемата болка – загубата на синот кој решил да си го одземе животот – се обратила кај свештеник и го молила да направи погреб за нејзиниот син. Меѓутоа, бидејќи христијанските правила налагаат да не се прават погреби за оние кои си ги одзеле животите, свештеникот не можел да и ја исполни желбата, бидејќи тоа е во спротивност со христијанските принципи, туку ја советувал да побара одговор од тогашниот патријарх Павле.

Оваа мајка, целосно обземена од тага, тргна да го бара патријархот, надевајќи се дека ќе најде олеснување во неговите зборови. Таа го чекала патријархот пред Соборната црква, каде конечно успеала да го стигне. Уништена од болка и очај, таа му се обратила со едноставно прашање: „Можеш ли да направиш погреб за мојот малолетен син кој се самоуби“.

Патријархот Павле, познат по својата мудрост и благост, застана за миг и изговори само три збора: „Животот е должност“.

Со тие зборови, мајката почувствува јасна порака . Таа сфати дека животот не е само лична одлука или избор, туку света должност што ни ја доверил Бог. Ако не си дадовме живот, не можеме да си го одземеме.

„Животот е должност“ – овие зборови на патријархот Павле беа едноставни, но тешки и полни со мудрост. Тие нè потсетуваат дека животот, со сите негови искушенија, таги и страдања, има подлабоко значење и дека не е секогаш во наша моќ да одлучуваме за неговиот тек.