Јакутск важи за најстудениот град на светот, каде што зимските температури можат да се спуштат и до неверојатни -71 степен Целзиусов.
Георги и Татјана живеат во мало село во близина на Јакутск, каде што зимата оваа година пристигнала дури еден месец порано. Уште во септември, првиот снег ја покрил земјата и ги замрзнал тивките селски улици.
За само неколку дена, зимата ќе настапи со полна сила, со температури што ќе паднат до сурови минус 70 степени, поради што Георги мора навреме да го подготви своето семејство. Во Јакутија, греењето не е удобност, туку прашање на опстанок. Без него, куќата може да замрзне за помалку од еден час. Затоа, секое утро, пред да се разбудат децата, Георги ја пали печката.
Со сопругата Татјана имаат три деца: четиригодишната Ањута, двегодишниот Евгениј и нивната најстара ќерка, дванаесетгодишната Ива, која учи далеку од дома во интернат. Ањута и Евгениј посетуваат мал градинка со само четири деца, која работи секој ден, без оглед на студот. Родителите ги завиткуваат децата во повеќе слоеви топла облека, бидејќи во Јакутија студот едноставно е начин на живот.
Тие живеат во село со само 60 жители, скриено длабоко во сибирската шума. Нема супермаркети, нема болници, ниту полиција. Ако се случи нешто, семејствата мора целосно да се потпрат едни на други.
Затоа секоја есен сите внимателно се подготвуваат – складираат огревно дрво, храна и резерви, и ги изолираат домовите за да ја преживеат долгата и сурова зима. Откако ќе ги однесе децата во градинка, Георги оди да му помогне на соседот околу изолацијата на шталата за добиток. Во оваа мала и изолирана заедница, сите си помагаат меѓусебно, особено кога се приближува долга и остра зима.
Одржувањето на животните живи и топли во текот на зимата е исклучително тежок процес. Шталата мора да биде цврсто заштитена од мраз. За изолација, Георги користи стара традиционална метода што се пренесува со генерации – ѕидовите ги премачкува со кравји измет.
Иако на многумина тоа може да им звучи необично, кога ќе се исуши, кравјиот измет станува без мирис, цврст и одличен изолатор. Тој е и антибактериски и природно ги одбива инсектите, што го прави изненадувачки ефикасен и одржлив градежен материјал. Со векови, Јакутите се потпирале на оваа едноставна, но мудра техника за да ги заштитат своите животни од екстремниот студ.
По помошта кај соседот, Георги се враќа дома. Семејството сè уште не живее во таа куќа, бидејќи е во фаза на реновирање, а тој сака да заврши сè пред да настапи вистинската зима.
Изолација на куќата
Георги го изолира покривот со земја, носејќи тешки вреќи наполнети со темна почва и распоредувајќи ја по покривот. Иако изгледа необично, ова е стара јакутска метода која совршено функционира во арктички услови. Кога температурите паѓаат, земјата се замрзнува и создава дебел, цврст слој кој го спречува ледениот ветер да продре во куќата. Замрзнатата земја станува природен оклоп против студот. Георги исто така става земја околу темелите за да спречи замрзнување на подот.
Меѓу дрвените трупци, жителите на Јакутија користат мов или јута за да ја запечатат секоја пукнатина. Без централно греење, семејството користи електричен конвектор, трошејќи околу 250 долари месечно во зима. Затоа добрата изолација е клучна – таа ги намалува трошоците и спречува сметките да бидат енормно високи.
Подготовка на храна
По враќањето од градот, Георги и Татјана веднаш се посветуваат на подготовката на храна. Живеејќи длабоко во дивината, луѓето овде се потпираат на лов и риболов. Во октомври, Георги користи стар метод на риболов наречен „чарох“, кој го научил од својот татко.
По неколкудневен труд, тие успеваат да уловат неколку риби, доволни за храна за цела недела. Уморни, но задоволни, се враќаат дома знаејќи дека нивното семејство ќе има што да јаде.
Октомври е и време кога фармерите го колат добитокот за зима. Месото се дели на порции и се замрзнува за наредните месеци – стара традиција што овозможува преживување во екстремни услови.
Тежок живот во едно од најстудените места на светот
Татјана и Георги се заедно веќе 12 години, работејќи рамо до рамо – градат, одгледуваат деца и се подготвуваат за зимата. Во место обликувано од долги и сурови зими, животот без љубов, грижа и меѓусебна поддршка би бил невозможен.
За нив, Јакутија не е само место за живеење – таа е нивен дом, нивна мајка, нивен гордост и најголема љубов. Начин на живот што не би го замениле за ништо друго.