Лекцијата што родителите сакале да му ја одржат на својот тинејџерски син тргнала во погрешен правец и ги оставила да се каат до крајот на животот.
Ијан и Лорејн Ешли поднеле кривична пријава против својот син, Лијам Ешли, затоа што го користел мајчиниот автомобил без дозвола. Потоа одбиле да ја платат кауцијата за да биде ослободен, верувајќи дека неколку дена во затвор ќе му бидат доволна лекција. Сакавe да го дисциплинираат, да го одвратат од понатамошни прекршоци и да му покажат дека делата имаат последици.
Лијам, кој дотогаш имал само помали проблеми со законот, бил уапсен и сместен во притвор. Родителите биле убедени дека таму ќе биде безбеден.
Смртоносниот превоз
На 24 август 2006 година, Лијам бил пренесуван од окружниот суд Норт Шор до централниот истражен затвор во Окланд. Во возилото за транспорт на затвореници, управувано од приватна компанија Chubb Security, бил сместен во ист оддел со двајца осуденици, меѓу кои и Џорџ Бејкер — познат насилен криминалец со висок безбедносен ризик.
За време на патувањето, Бејкер го нападнал Лијам, го давел и го удирал по главата и телото. Кога пристигнале во затворот, Лијам бил без свест. Лекарите констатирале тешки повреди на мозокот. Следниот ден, на 25 август, неговото семејство донело најтешка одлука — да го исклучи од апаратите. Лијам починал во 10:45 часот.
Јавноста во шок, системот под лупа
Бејкер признал дека го убил Лијам затоа што мислел дека „е наркоман“. Осуден бил на минимум 18 години затвор, но јавноста била згрозена од фактот дека младо момче, првпат осудено, било ставено со насилен затвореник.
Компанијата Chubb Security се соочила со жестоки критики и по една година го прекинала договорот со новозеландските власти за транспорт на затвореници.
Истражувањето – „нехуман систем“
Во 2007 година, омбудсманите Џон Белгрејв и Мел Смит спровеле независна истрага за начинот на транспорт на притвореници. Во извештајот системот бил опишан како „нехуман и небезбеден“, а властите биле повикани на итна реформа.
Политичарот Сајмон Пауер побарал оставка од министерот за правда, велејќи дека системот „пропуштил да направи разлика меѓу малолетник со прв прекршок и опасен криминалец“.
Насилникот повторно во насловите
И по осудата, Џорџ Бејкер останал симбол на насилство во затворскиот систем.
Во 2008 година се обидел да избега од болница со скриен нож и повредил чувар.
Во 2009 година земал друг затвореник како заложник, вооружен со жилети и импровизиран нож. По тие инциденти добил дополнителна казна — доживотен притвор без можност за условно пуштање најмалку 16 години.
Последици што никој не можеше да ги предвиди
По трагедијата, Нов Зеланд ги промени законите за транспорт на затвореници и воведе строга поделба според ризик и возраст. Но, за Ијан и Лорејн Ешли, сите тие промени дојдоа предоцна.
„Сакавме да го научиме на одговорност. Наместо тоа, го изгубивме засекогаш,“ изјавила мајката со солзи во очите.
Она што требало да биде лекција за воспитување се претворило во најголемата животна казна — за нивниот син, и за нив самите.