Петтата недела од Велигденскиот пост која во календарот се нарекува Глува недела, името го добила по тоа што во голема мера е поминат постот и следи време на молчење, покајание, односно глуво време.
Втората недела пред Велигден е посветена на св. Марија Египетска, маченичка, која со својот потег докажала дека има надеж за сите кои сакаат да се покаат и да тргнат по патот на вистината и божјата правда. Била голема грешница, со уште поголемо покајание.
Уште од младоста живеела развратно, се додека не отишла во Ерусалим, каде доживеала пресврт, кога непозната сила и го затворила влезот на храмот. Молејќи се пред иконата на Мајка Богородица, одлучила да си го промени животот. Ја преминала реката Јордан и целиот век го поминала во пустина, горко каејќи се за гревовите од нејзината младост.
Црквата ги забранува сите прослави, концерти, песни и забави. Не одите на патувања, не работите големи работи, не возите стока на пасишта, не одите ни на толпи.
Со цел луѓето да не бидат мрзливи во своите духовни потфати, во трите дена од петтата седмица: четврток, сабота и недела, црквата на верниците им дава посебни стимулации за делата на благодатта.
На вечерната литургија во среда од петтата недела се пеат 24 покајнички стихови од Великиот канон. Сите стихови имаат крај: „ Господи, пред да загинам, спаси ме !“ Во четврток на утрена се чита целиот Велики Канон и Житието на преподобната Марија Египетска.
Сабота од петтата недела од Великиот пост е акатистичка сабота, а самата богослужба се нарекува Пофалба на Пресвета Богородица. На тој ден на утрена се чита Акатистот на Пресвета Богородица.