Пред 17 години, кога семејството Ѓеровиќ реши да не зависи од млекопроизводителите, туку исклучиво се определи за преработка на млеко, се покажа дека тоа е вистинската одлука. Денес ова домаќинство од Горња Горевница е познато по производството на најквалитетното чачанско сирење и кајмак.
„Има работа за секој што сака да работи. Состојбата во млекарството не е лесна, но сепак преживуваме. Цената на млекото варира, една цена денес, друга цена утре, затоа решивме да ја преработиме целата количина млеко и не сме зажалиле. Сè што произведуваме го наоѓа патот до купувачите, вели Милољуб Ѓеровиќ.
Во амбарите на Ѓеровиќ има само три крави кои молзат, но тоа не ги обесхрабри во намерата да се одлучат исклучиво за преработка на млеко и да додадат вредност на нивните производи како сирење и павлака.
„Мајката е десната рака во оваа продукција. Дневно се преработуваат околу 60 литри, а од десет литри млеко се добиваат околу два килограми сирење и 600 грама крем. Количините не се големи, но прв приоритет ни е квалитетот, вели Бранко Ѓеровиќ.
Поради квалитетот на белата мрса, Ѓеровиќи набрзо станале препознатливи не само во Чачанскиот крај, туку и во целата Моравичка област. Кога станува збор за цената на сирењето и кајмакот, тоа никогаш не било тајна, а и покрај високите трошоци поврзани со ова производство, таа не е зголемена.
„Цената на младото сирење е 400 динари, старото сирење 500, а кајмакот 1000. Цената е задоволителна, а квалитетот го потврдуваат нашите клиенти. Моментално три продавници се порибени со нашите производи, но се надевам дека наскоро ќе има повеќе. И покрај драстичното поскапување на амбалажата во претходните три месеци, не ја зголемивме цената, а купувачите го препознаа квалитетот на сирењето и кајмакот произведени во нашето домаќинство, вели Бранко.
Најзаслужна за квалитетот на познатото сирење и кајмак произведени во домаќинството Ѓеровиќ е Зорица, секој производствен процес строго се почитува. Најпрво се подготвува грутката, популарно позната по своите лековити и нутритивни вредности.
„Хигиената е на прво место, белата г-ѓа бара беспрекорни услови, се мора да биде како во аптека. Млекото се вари веднаш по молзењето. Кога добро ќе зоврие, тргнете ја пената и трипати покријте ја. По четири часа се става во фрижидер и утредента се вади кремот, вели Зорица.
Работниот ден за Зорица, како и повеќето жени на село, започнува во шест часот и завршува околу полноќ. Се додека е на нозе, како што вели, не и е тешко бидејќи се видливи придобивките не само од нејзината работа туку и од секој член на семејството.
„Ако е лесно, не е, одам во штала во шест, да ги населувам кравите и да се грижам за мажот. После тоа почнувам со варење млеко и преработка, а продолжуваме околу ручекот.
Во лето е многу потешко бидејќи има работа и низ дома, но така живеат жените на село. Кога во заедничко производство се вклучени неколку генерации, може да се постигне профитабилност во преработката на млекото, вели Зорица.
