Не можете да сретнете стогодишник на секој чекор, иако сите копнеат за тие години. Јулка Митровиќ од Крагуевац немала лесен живот, ја преживеала Втората светска војна, нахранила шест деца и годинава ќе наполни 103 години. Здравствените проблеми што ги има се слични на оние што ги имаат помладите денес.

Јулка Митровиќ е борец и никогаш не се откажа, а својата приказна ја раскажа за РТС. За неа зборуваа нејзините деца, внуци, правнуци и праправнуци, но и докторот кој со години се грижи за нејзиното здравје.

Се прашувам како живеев толку години, 102 и пол години“, вели Јулка.

Нејзиниот внук Никола раскажа анегдота за тоа како се збунила Изборната комисија поради нејзиниот датум на раѓање и дека на некои од претходните гласања на кои заедно отишле бабата и внукот имало забуна.

Ми се јави на мобилен да ја земам за да одиме на гласање, а кога отидовме во ново училиште во Станово, таму луѓето и побараа лична карта и рекоа – „Бабо, згрешиле и напишале дека си деветнаесет (1919).’ . Баба вели: „Дете, не згрешиле, тогаш сум родена“, а сите се изненадени“, вели Никола.

За неверувањето што кај другите го предизвикува нејзината возраст сведочи и Огњен Пантовиќ (12), правнук. „Кога им кажав на пријателите дека имам стогодишна баба, не можеа да поверуваат. Тие не можеа да поверуваат низ што поминала во нејзиниот живот“.

И добрите навики и лошите околности одиграле важна улога во нејзиниот
живот.Д-р Жаклина Игњатовиќ се грижи за здравјето на баба ѝ Јулка и добро ја познава, но таа самата признава дека нема објаснување за се. „Не би знаел што е клучот за нејзината долговечност, бидејќи ако тргнеме од стрес – таа го имаше.

Јулка потврдува дека не било лесно: „Страдањето беше големо, никој не може да го разбере, но јас преживеав… Па си реков – нема смисла да кукам, туку само напред!“ И така таа се убедила да продолжи.

„Баба Јулка на 41 година го загубила првиот сопруг во пукањето. Таа изгубила и друг сопруг кој починал од болест. Баба Јулка имаше три деца – син со првиот сопруг, син и ќерка со вториот сопруг, а од вториот сопруг (од првиот брак) останаа три ќерки, па практично се грижеше за сите шест деца. нејзиниот живот. Тоа беше неопходно во тоа време, а не можеме да кажеме дека и денес не е тешко да се нахрани, тренира и информира на пат“, нè воведува д-р Игњатовиќ во животната приказна на Јулка Митровиќ.

Од докторот дознавме дека од сите деца останале само син и ќерка од друг брак, Слободан Митровиќ (74) и Вера Павловиќ (77). „За жал, другите не напуштија, но баба Јулка и тоа храбро го издржа. Денес, нејзината ќерка Вера се грижи за нејзината баба Јулка“.

„Таа нè има триесет и тројца, кога ќе го собереме сето тоа. Има девет правнуци, има и внуци… До неодамна знаеше на сите датата на раѓање и се“, вели нејзиниот син Слободан.

Врската помеѓу мајката и синот не слабее ни во старост.На прашањето што може да ја изнервира баба Јулка, ќерката Вера со чувство ги сподели своите набљудувања, покажувајќи го својот брат.

„Мислам дека тој е нејзината најголема нервоза. Тој е нејзината болна точка. Само што го нема веќе три дена, таа се нервира и се тресе – ‘Каде е тој, зошто не е?’. Имам камен пред дома, па кога ќе се изнервира, го ставам тој камен во кеса и таа го става на стомак, на стомак за да го смири“, живописно го прикажала бабата на Јулка, Вера.

„Тоа може да се случи. Штом го нема, тоа е крајот“, сведочи Вера за вечната тема – непропадливата врска меѓу синот и мајката.

„Баба Јулка е навистина жива легенда. Таа и јас зборуваме најмногу за тие минати денови, кога беше млада, како се бореше, и покрај тие напорни работи, маки и сиромаштија, таа ги доживеа тие години. Се хранеше како што јадеше, тогаш беше таа храна, сега е поинаку, но повторно се храни релативно здраво“, вели сопругот на нејзината внука Драган Јанковиќ.

Храна за долг живот: саламура, коприва, зелка и лук

Јулка Митровиќ сама откри како се хранела.

„Кога бев млада јадев коприви, јадев зеленило. Ни грав, не се родиле, немало ѓубрива за ѓубрење, немало говеда за ѓубрење, туку се ситно, како пилевина. Гответе, излупете, „се сеќава баба.

„Баба Јулка имаше многу зелка и саламура во селото, а тоа го прави и денес. Вели – „ништо поздраво, ништо подобро за витамин Ц од саламура“, открива д-р Жаклина Игњатовиќ, една од бабите на еликсирите на Јулка.

Дека нејзината стогодишнина навистина ужива во саламура, потврдува и нејзината ќерка: „Секоја зима појадокот на Џулкин е саламура и леб. Секое утро! И лук!“ На ова се надоврзува синот на мајка ми Слободан, кога од сожалување го нарекуваат „Јулкинац“.

„Ако некој изел повеќе лук од неа, се обложувам. И јас имам ген за неа и склон сум на лук, но многу помалку од тоа што јаде. Толку го јаде што ја критикувавме – мамо немој повеќе, не можеме да седиме во соба поради тебе“, открива Слободан.

„Баба Јулка често одеше на нива, па имаше многу физичка активност, што не можеме да го кажеме за денешните пациенти, особено не за оние кои живеат во стан. Убаво нарачуваат па во фотелја, гледаат телевизија или ‘хоризонтално’ и практично нема физичка активност. Тоа не можеме да го кажеме за бабата на Јулка. „Никогаш не била дебела, ниту денес е дебела“, посочува докторката.

„Што да правам, носев товар. Кога немаш маж дома, а си и жена и маж, тогаш знај каков е тој живот“, вели баба Јулка.

Единствени здравствени проблеми кои ја мачат баба Јулка се оние кои ги имаат голем број помлади, па таа има дијабетес и висок крвен притисок, кој го држи под контрола благодарение на лековите.

„Што се однесува до компликациите од дијабетесот, баба Јулка немала никакви компликации. Значи, таа немала инфаркт или срцев удар. Единствено што оперирала бабата на Јулка е катаракта на постара возраст“, ​​вели д-р Игњатовиќ.

Сепак, баба Јулка малку се жали на идејата дека е сосема здрава. „Колку е здраво кога не можам да одам? Не отидов оттука до прозорецот… Има дрва таму, Вера зема, сакам да гледам колку зела, потрошила, но не можам да одам, паѓам и сите нозе ми се повредени“, се пожали таа. .

На ординацијата на РТС ја видовме и баба Јулка како прави лесни вежби, согласно нејзината возраст. „Меѓутоа, таа е свесна дека мора да почне, да прави нешто и, колку што и дозволуваат времето и годините, го прави тоа“, потврди д-р Игњатовиќ.

Јадам добро според возраста. Од стомакот нагоре можам да кажам дека ме болат зглобовите, но не чувствувам фала богу проблем со белите дробови, бубрезите, дека нешто ми фали. Да немав проблеми со нозете, ќе живеев уште сто години“, вели баба Јулка.